Aangekomen in Banga Bakundu

Hallo allemaal,

Daar ben ik alweer! Hoe is het bij jullie, nog steeds zo koud? Hier is het nog steeds erg warm, dus die kerstkilo's zweet ik er zo af!
Ben nu sinds zondag in Banga Bakundu, waar het ziekenhuis is. Ruth kwam me ophalen van het hotel in Douala en dat was maar goed ook... wat een chaos ze is het hier. Eerst met een taxi naar het busstation Bonaberi. Daar weet je niet wat je ziet. Oude verroeste bestelbusjes, afrikanen die vragen waar je heen moet, je bagage vervolgens pakken en ergens bovenop het dak van een busje gooien. Ja, en dat is normaal. Dan betaal je ergens voor je kaartje en prop je jezelf in de bus erbij (4 per bankje) en is het wachten tot de bus vol is en gaat rijden. Gelukkig was dat bij ons vrij snel. Hopend dat mijn bagage op het dak bleef liggen vervolgde we de route. Het verkeer in Kameroen heeft geen regels en is erg chaotisch dus je moet bidden dat je heeldhuids aankomt. Onderweg wordt je een paar keer aangehouden door politiemannen die alle papieren checken (vooral als je blank bent zien ze graag je paspoort en vaccinatieboekje al snappen ze er niets van...) Via Buya naar Muyuka en daar werden we de bus uitgegooid om vervolgens per taxi het laatste stuk naar Banga af te leggen. Heb je wel eens met 8 volwassenen en een kind in een Toyota starlet gezeten? Hier is dat heel normaal. De taxi is vol als er 4 man achterin zitten en 4 man voor. Als de bestuurder maar bij zijn pedalen kan is het allemaal prima. Maar je raakt eraan gewend (al naar 3 dagen!)
Het guesthouse waar ik slaap is best ruim. 2 eenpersoonskamers die al bezet zijn door Ruth en Marjolijne en een 2-persoonskamer waar ik nu nog tijdelijk alleen slaap tot de andere stagiair komt. Het is verder oud, vies, stoffig, dus eigenlijk precies zoals verwacht... De douche bestaat uit een ton met emmertjes, dus je kan heerlijk koud douchen (ik ben nu al gewend) Haar fohnen doe ik niet dus ben een lief pluizeballetje, haha. Overal waar je kijkt lopen gekko's in alle kleuren en de muizen zijn ook in huis te vinden. Gelukkig ben ik nergens bang voor (he zus en ma) Ik slaap heerlijk 's nachts ondanks de hitte en de muggen, vooral dankzij de zeer grote klamboe (bedankt Robin!) Overdag wordt je wel opgevreten door de muggen waar je bij staat!
Banga is een zeer arm dorp, overal houten huisjes (lees krotjes) met zeer vriendelijke mensen. Alle kindjes roepen 'white men, white men' en dan moet je even dag roepen en zwaaien naar ze! Soms ben je net de koningin, haha.
Het ziekenhuis is ook erg armoedig en vervallen. 's Ochtends ben ik voorgesteld in de morning devotion, oftewel dagopening waar we dansen, zingen en bidden tot god. Ja jullie horen het goed ik bid wat af hier! Heb tot nu toe alleen vanochtend meegekeken met Dr. Tabi op de operatiekamer... echt schrijnend om te zien zeg... lokale verdoving, pijnlijke patienten, geen apparatuur. Maar ja, zo gaat dat hier. Als je betaald dan kan je bij de dokter komen en elke operatie en behandeling heeft zijn prijs. Als ze het niet kunnen betalen, jammer dan dan mag je weg.
Het verstaan van hun taal pigdin is erg lastig, dus vaak krijg ik de helft niet mee... nog even oefenen dus. Nou.... dat was al een heel verhaal zeg! Jullie begrijpen wel dat ik moe ben van alle indrukken. Gisteren sliep ik om 7 uur tot 6 uur 's ochtends want dan staan we op (ach de haan kraait al om 4 uur, dus tijd genoeg om wakker te worden)

Ik heb inmiddels een Kameroens tel nummer dus als je wilt kan je smsen... hier komt het:
00237 75832590. De foto's plaats ik later want het internet is heel traag... en ik heb mijn snoertje niet hier!
Nou ik ga weer iets anders doen nu. Een dikke kus en knuffel voor iedereen die het nodig heeft van mij! Ik mis jullie nog niet (haha) maar ik moet best wennen aan de manier van leven hier!

Liefs van mij en ik kijk uit naar jullie reacties! Succes met het nieuwjaarsconcert!

Kus XXX